De jeugdzorg in Nederland is een groeiend probleem

Voornamelijk doordat bijna een op de zeven kinderen jeugdzorg ontvangt. Deze kinderen hebben te maken met diverse problemen, van stoornissen als dyslexie tot mishandeling of verwaarlozing. Het is daarom van cruciaal belang om de jeugdzorg effectief en toegankelijk te maken, zodat deze kinderen de zorg kunnen ontvangen die ze nodig hebben en verdienen.

Helaas bestaat de jeugdzorg in Nederland (nog) niet zonder grote moeilijkheden…

Een fors tekort aan personeel leidt tot lange wachttijden. Jongeren kwijnen dus weg terwijl ze wachten op zorg die met spoed nodig is.

De druk achter wachtlijsten zorgt ervoor dat er te weinig tijd is voor de mensen die wél aan de beurt zijn. Dit is terug te zien in jongeren die “uitbehandeld” zijn, wanneer tegen ze gezegd wordt dat er niks meer voor ze gedaan kan worden. In de ogen van Jan Willem Poot, oprichten van Yes We Can Clinics, is dit vergelijkbaar met een doodvonnis.

Ook wordt er binnen de jeugdzorgsector veel gepraat over bezuinigingen door het Rijk, ondanks dat de vraag naar deze vorm van zorg enorm toeneemt. Dit leidt tot veel discussie, het maken van hervormingsplannen en vooral een hele hoop uitstel.

Dus wat kan er gedaan worden om deze problemen op te lossen?

Gelukkig wordt er ook hard gewerkt om de situatie beter te maken. Zo wordt de werkdruk voor jeugdbeschermers een stuk minder, wat zal leiden tot minder uitval en betere zorg voor de jongeren die aan de beurt komen.

Ook blijkt uit onderzoek dat wel 30% van het budget voor jeugdzorg in coördinatiekosten, inkoop en organisatie wordt verloren. Dit kan aardig verminderd worden door administratieve taken te verwijderen of uniformeren.

Het onderwerp jeugdzorg is natuurlijk nog ingewikkelder dan hier beschreven. Hopelijk hebben we hier toch een grondig beeld geschetst van waar deze sector tegenop botst. Er is nog een lange weg te gaan voor het systeem helemaal goed functioneert, maar we gaan stap voor stap de juiste kant op.