Andere situatie, andere leiderschapsstijl

Troubleshooting

Begin 2020 kwam Trudie in dienst van een organisatie. Privé had ze in de maanden voorafgaand aan haar indiensttreding het een en ander meegemaakt. Maar ze liet zich niet van haar stuk brengen. Ze zette door, want ze wil graag zorgen. Ze ging aan het werk als teamleider van haar eigen afdeling binnen een verpleeghuis. De taak waarvoor ze was aangenomen was ‘troubleshooting’: de kwaliteit van zorg verbeteren, haar teams weer tot een eenheid smeden en het beleid vanuit het bestuur uitvoeren in de nieuwe missie van de organisatie. Kort na haar indiensttreding brak Covid-19 uit. Dat kreeg ze er ‘even’ bij.

Volle kracht vooruit!

Instinctmatig voelde ze aan dat haar teams zichtbaarheid van haar verlangden, maar ook duidelijk leiderschap. In leiderschapsstijlen spreek je dan over autoritair leiderschap. Er was meer dan ooit tevoren een kapitein nodig die de medewerkers door deze storm heen zou leiden. Zij was die kapitein. Volle kracht vooruit, alle zeilen bij! In die periode stonden we voor haar klaar, we belden regelmatig met haar. “Hoe gaat het met je? Hoe staat het ook met je privésituatie? Kan je alles handelen? Waarin kunnen wij je bijstaan?” Een luisterend oor bleek voldoende. Ondertussen hielden we intensief contact met haar direct leidinggevende om haar goed in de gaten te houden.

De saamhorigheid groeit

In juni maakten we de balans op: de uitbraak op haar afdeling is beperkt gebleven, het ziekteverzuim van haar personeel was minimaal en het team was gegroeid in hechtheid. Dat is het mooie van zo’n crisissituatie: iedereen gaat mee op de adrenaline en je ziet direct resultaat. De saamhorigheid groeit. Inmiddels daalde de dreiging van Covid. De teams hadden grote sprongen gemaakt en een nieuw type van leidinggeven was vereist. Daarnaast was haar direct leidinggevende aan het eind van zijn interim-termijn, dus ook daarin zou haar situatie gaan veranderen.

Zachtere aanpak nodig

Dat gaf op de werkvloer wat onrust. Tegelijk kwam het moment van rust en bezinning na een hectische periode voor zowel haarzelf als het team. Met die rust kwam eigenlijk ook de vermoeidheid. Het is dan moeilijk om te switchen van leiderschapsstijl. Het team had een ‘zachtere’ aanpak nodig. Eentje van consolideren, in plaats van het directieve wat hiervoor nodig was. Maar op het moment dat je erin zit, merk je dat zelf eigenlijk niet. Dus kwamen er spanningen waarbij Trudie als teamleider precies tussen management en personeel in zat. Ze kwam in een kwetsbare positie te zitten.

Verscholen in de bossen

Tijd om die helpende hand uit te steken. Na contact met Trudie en haar leidinggevende zijn wij een coachingsgesprek ingegaan. En dat op een mooie locatie, prachtig verscholen in de bossen. Samen keken we terug op de afgelopen maanden. Er is veel gebeurd en hebben samen benoemd hoe goed ze het heeft gedaan. Tegelijk hebben we gekeken naar het nu. Wat heeft de instelling nu nodig? Wat hebben jouw mensen nu nodig? Kan je switchen in leiderschapsstijl? Hoe doe je dat dan? Daarnaast kwam de vraag omhoog wat ze van haar directe leidinggevende nodig heeft en van zijn vervanger.

Trudie wil zich binden

Vanuit dit gesprek heeft Trudie gekozen voor een nieuwe stijl van leidinggeven. Een stijl die haar teams nu nodig hebben. De sfeer werd direct beter. Daarnaast is het gesprek op gang gekomen met haar nieuwe leidinggevende en is daaruit gekomen dat ze ontzettend blij met Trudie zijn. Wij hebben nog altijd contact met haar nieuwe leidinggevende en hoorden recent wat de uitkomst is van haar inzet binnen de organisatie. De organisatie heeft continuïteit nodig en Trudie wil zich graag binden aan de organisatie. Dit resulteert erin dat ze vanaf volgende maand direct bij de organisatie in dienst gaat.

Trots!

Voor ons is dat het gewenste resultaat: zorgprofessionals die even door ons bij de hand worden genomen, maar daarna in hun kracht mogen staan om de instelling verder te helpen. Traject geslaagd! En wat zijn wij daar trots op!